Woensdag 7 juni 2017
Ontwaken bij het Visitor Centre van het Connemare National Park
KM 60544
GPS N53 33 01.1  W9 56 44.3  //  53.550403, -9.945641

‘Aaahhhh…..Monique!!......wakker worden!.......de zon!!’

We lagen zo lekker dat we bijna zouden vergeten dat we de Diamond Head willen gaan bewandelen vanochtend. En als het weer goed is moet je niet te lang wachten hebben we al geleerd.
Ontbijten, wandelspullen pakken, en op pad. 

Bij het Visitor Centre kun je (uiteraard) informatie krijgen over het gebied en ook over de routes naar de Diamond Head.
Die informatie inclusief een GPX route had ik in Nederland al gedownload, maar zonder die informatie vallen de routes niet te missen eigenlijk.
Hij is min of meer in drie afstanden en/of in drie gradaties verdeeld. De routes zijn in kleuren aangegeven.
Je kunt ...

een onderste deel doen, dan bij een tussenpunt kiezen om een grotere ronde te doen, of het laatste deel toe voegen naar de top van de Diamond Head.

Er valt niets te missen. De routering is duidelijk. Echter zou er voor het laatste deel naar de top wat meer informatie gegeven mogen worden over het vereiste fitnesslevel.
En dat heeft vooral te maken met toch wel erg steile passages en de kans op zeer gladde stenen. Voor ons prima te doen (hoewel flink zweet op de rug), maar o.a. de vrouw van een Nederlands stel wiens pad we een paar keer zullen raken, had het laatste stuk blijkbaar anders in gedachten.
De paden zijn erg goed aangelegd. Over de erg boggy/drassige delen van de route zijn vlonders gelegd (pas op voor gladheid), en op grote delen van de route zijn stenen en grind gelegd. Petje af voor deze klus! Ook de laatste erg steile passages naar de top zijn besteent, maar houd er rekening meer dat deze passages duidelijk steiler zijn dan je trap thuis.

In 1 uur en 15 minuten echte looptijd zijn we boven, daarnaast besteedden we ongeveer een half uur aan foto’s en om ons heen genieten. De fotomomenten natuurlijk ook om stiekem ff bij te komen ;).
Precies 2 minuten nadat we de top bereikt hebben breekt de pleuris, die Ierse regen + wind heet, los.
Mijn Garmin 62stc geeft aan dat het schommelt tussen 10 en 11 graden. Ons bent ons natuurlijk niet als we niet goed voorbereid waren. Dus regenkleding, fleece, rugzakhoes e.d.
Je ziet maar, je weet nooit wat het weer gaat doen. Zeker niet in de bergen en zeker niet in Ierland.

Als we zo boven in de feeststemming (al is de berg nog zo klein, het is toch altijd een soort van ‘dat-hebben-we-toch-maar-mooi-gedaan gevoel) zitten te picknicken, komt na een tijdje het al eerder genoemde ouder Nederlands echtpaar naar boven. Eerst de man en een tijdje later de vrouw. We hadden onderweg al een ‘petje af’ genomen voor ze maar nu al helemaal. Maar de dame had duidelijk geen informatie over het intensieve en bij vlagen gladde en steile laatste derde deel van de wandeling, en ziet enorm op tegen de afdaling. Wij voor haar ook een beetje maar dat zeggen we maar niet.
Eerlijk gezegd zouden wij het ook niet in de categorie ‘wandeling’ indelen.

Ondanks de zeer winderige en natte aftocht weten we toch te genieten van de mooie enigszins vertroebelde uit- en vergezichten onderweg. We nemen de iets langere terugweg (Boggy road) en hebben dan in totaal 2 uur en dertig minuten echte wandeltijd.

Niet al te lang dus maar een hele leuke en bij vlagen intensieve fitnesswandeling op een uitstekend gerouteerde berg in een prachtig natuurgebied. Je mag er nog overnachten ook. Een aanrader dus!!

We genieten van warme chocolademelk met slagroom (ja alweer) en besluiten om de komende avond en nacht ook hier door te brengen. Niks mis mee.

Morgen meer Ierland

Woensdag 7 juni 2017
Overnachten bij het Visitor Centre van het Connemare National Park
KM 60544
GPS N53 33 01.1  W9 56 44.3  //  53.550403, -9.945641
STREETVIEW (aanklikken)